«جوونیم»

      جوونیم بهاری بود و بگذشت                             به ما یک اعتباری بود و بگذشت

  

         ترنم های گرم عاشقانه                                   لبای جوی باری بود و بگذشت


      میون ما و تو یک الفتی بود                                که اونم روزگاری بود و بگذشت


     بهار زندگانی رفت افسوس                                ز کف عمر جوانی رفت افسوس


    نگفتم راز دل یک دم به پیشش                            ز پیشم یار جانی رفت افسوس....


اینم یه ترانه ی قدیمی بود از آقای منوچهر سخایی که خیلیم مورد علاقه ی منه،بیو گرافیشم تو راهه...