1)هوشنگ کامکار:(موسیقیدان)


هوشنگ کامکاران به سال 1325 در شهر سنندج پا به عرصه وجود نهاد،موسیقی را از کودکی نزد پدر و با نواختن سنتور آغاز کرد،سپس به فراگیری ویولون و تئوری موسیقی ایرانی و موسیقی علمی جهانی پرداخت و پس از چندی در همان سالهای نخست،در کلاس موسیقی صبا که زیر نظر پدرش اداره میشد به تدریس پرداخت،پس از اتمام تحصیلات دورهء متوسطه به تهران میرود و در هنرستان عالی موسیقی ملی ثبت نام میکند و در این هنرستان به نواختن ویولون کلاسیک و تئوری موسیقی علمی میپردازد و پس از اتمام یک دورهء یک ساله به سنندج باز میگردد و چند سال به عنوان کارشناس موسیقی در فرهنگ و هنر این استان به تدریس میپردازد.وی در سال 1348 وارد دانشکده ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران میشود و در رشتهء آهنگسازی با عنوان شاگرد اول فارغ التحصیل میگردد و بلافاصله برای ادامه تحصیل موسیقی راهی ایتالیا می شود و مدت یک سال در آکادمی «سانتا چی چیلیا»ی رم به فراگیری «هارمونی»،فوگ و کنترپو آن میپردازد.
وی،سپس راهی آمریکا شده و دوره فوق لیسانس در رشتهء تاریخ موسیقی را در دانشگاه موسیقی «سانفرانسیسکو» به پایان رساند و در اسفند ماه 1357 به تهران برگشت و چندین ترم در دانشگاه هنرهای زیبا،هنرستان موسیقی فارابی به تدریس موسیقی پرداخت.وی علاوه بر آهنگسازی و تدریس در مجامع دانشگاهی،در زمینهء نظری موسیقی نیز دارای تالیفات و ترجمه هایی است که از آن میان «دستگاه شور و فرم های آهنگسازی سنتی ایران» رساله پایان تحصیلی او به زبان انگلیسی و .... به چاپ رسیده اند.
                  

2)بیژن کامکار:(آواز)


بیژن کامکار به سال 1328 در سنندج متولد شد،مقدمات موسیقی را نزد پدرش فرا گرفت و از شش سالگی متوجه شد که دارای صدایی خوش و زیبا میباشد لذا از همان اوان همکاری خود را با رادیو سنندج با برنامهء کودک آغاز کرد.وی تا سن 26 سالگی تمام تجربیات و معرفت موسیقی را در کنار خانواده و رادیو سنندج و فرهنگ و هنر این استان کسب میکند و این سالهای پر بار بیژن است که پایهء اصلی برای وی میگردد.در سال 1353 بیژن به تهران می آید و در دانشکدهء هنرهای زیبا برای ادامه تحصیل در رشتهء موسیقی ثبت نام مینماید و همزمان تحصیل،همکاری اش را با گروه «شیدا» به سرپرستی محمدرضا لطفی و به بازسازی آثار ارزنده ای در کنار خوانندگان بزرگی مثل:محمدرضا شجریان و شهرام ناظری میپردازد،سپس همکاری خود را در گروه «عارف» شروع و بعد از انقلاب در تولید کاست هایی به نام «چاووش» و در شرکت «روح افزا» به عنوان خواننده فعالیت مینماید که حاصل آن 20 نوار کاست میباشد.

ساز اصلی بیژن تار میباشد و در گروه های شیدا و عارف با نواختن رباب و در بسیاری از کارها ضرب و دف را برگزیده و همکاری میکرده که نواختن «دف» بسیار مورد توجه واقع شده.در خلال سالهای بعد از انقلاب کنسرت های زیادی در ایران و کشورهای خارج برای معرفی دف و موسیقی سنتی ایران برگزار نمود که خوانندگان آن:محمدرضا شجریان و شهرام ناظری بودند.
                        
3)پشنگ کامکار:(سنتور)

وی به سال 1330 در سنندج متولد شد و نام قشنگ «پشنگ» را برایش انتخاب کردند که این از ذوق و سلیقه ی پدر هنرمندش میباشد،وی از سن 7 سالگی تحت نظر و به تشویق پدر،شروع به فراگیری موسیقی و نوازندگی ساز سنتور نمود.پس از چندی همکاری خود را با ارکستر رادیو سنندج آغاز و مدت 5 سال این همکاری ادامه میابد و و مدت 4 سال در اداره ی فرهنگ و هنر این شهر به عنوان مدرس سنتور فعالیت میکند.وی در سال 1355 در آزمون سراسری «باربد» شرکت و مقام نخست این آزمون را در نوازندگی سنتور کسب میکند.

در سال 1356 موفق به اتمام دورهء لیسانس موسیقی از دانشکدهء هنرهای زیبای دانشگاه تهران گردید.پشنگ یکی از بنیانگزاران گروه «شیدا» و تکنواز سنتور این گروه بود.وی از سال 1353 تا کنون ضمن نوازندگی در گروه شیدا آثاری را در زمینهء موسیقی سنتی شامل تکنوازی و تصنیف تالیف نموده است.
        
4)ارسلان کامکار:(ویولون)

ارسلان کامکار به سال 1339 در شهر سنندج به دنیا آمد،در سن 7 سالگی آموختن ساز ویولون را نزد پدرش آغاز کرد و طی چند سال توانست ابتدا در ارکستر خردسالن،سپس نوجوانان و بالاخره بزرگسالان فرهنگ و هنر استان کردستان به رهبری پدر خود راه یابد.از آن به بعد تا سال 1357 به طور مستمر در این گروه هم به عنوان نوازندهء ویولون و هم نوازندهء عود همکاری داشته و در کنسرت ها و جشنواره های متعددی که در سطح ایران برگزار شد شرکت نموده.وی آثار استاد ابوالحسن صبا را نزد پدر خود فرا گرفت و بعدها با شیوه ی نوازندگی کلاسیک غربی آشنا و آنرا نزد برادر بزرگ خود هوشنگ فرا گرفت.در همین ایام یعنی بعد از انقلاب در سال 1358 به دانشکدهء هنرهای زیبا،رشتهء موسیقی راه یافت و نوازندگی ویولون را در آنجا تحت نظر منوچهر انصاری ادامه داد.یک سال بعد همزمان با تعطیل شدن دانشگاه ها (انقلاب فرهنگی) به عنوان نوازندهء ویولون به ارکستر سنفونیک تهران وارد شد و تا سالها در این مرکز مشغول فعالیت بود.پس از مدتی به آموختن هارمونی و آهنگسازی تحت نظر برادرش هوشنگ پرداخت و در مدت زمان اندکی آنرا فرا گرفت به طوری که دو سال بعد اولین کار آهنگسازی خود را به نام:"به یاد سید علی اصغر کردستانی"نوشت که مورد استقبال قرار گرفت.پس از آن به طور جدی تر به آهنگسازی پرداخت و تا به حال چند اثر و تصنیف بر روی نوار ضبط کرده است.

سبک آهنگسازی وی«موسیقی ملی ایران»می باشد که تلفیقی از موسیقی سنتی،فولکور و استفاده از سازهای محلی و سنتی با جنبه هایی از قواعد و تکنیک های موسیقی علمی جهانی است.

             

5)ارژنگ کامکار(تنبک)


ارژنگ کامکار به سال 1335 در شهر سنندج متولد گردید و موسیقی را از همان اوان طفولیت از پدرش شناخت.وی ابتدا سنتور،جاز و بالاخره تنبک را انتخاب و آنرا فرا میگیرد و بعدها در ارکستر موسیقی سنندج به رهبری پدرش به نواختن میپردازد.

ارژنگ پس از چندی همکاری خود را با ارکستر فرهنگ و هنر استان آغاز و تا سال 1354 ادامه میدهد،وی در این ارکستر تنبک مینواخت و در تمام برنامه های هنری،فرهنگی شرکت داشت تا اینکه سال 1354 به تهران می آید و بعد از اتمام تحصیلات متوسطه به دانشگاه هنرهای زیبا رشتهء نقاشی میرود و در این رشته مشغول تحصیل میگردد.وی در سال 1355 به رادیو ایران میرود و همراه با گروه شیدا به رهبری محمدرضا لطفی همکاری مینماید.

کار اصلی ارژنگ کامکار نقاشی است و بیشتر به آن گرایش دارد،ولی به نواختن ضرب هم عشق می ورزد.
       
6)اردشیر کامکار:(کمانچه و ویولون)

اردشیر کامکار به سال 1341 در سنندج به دنیا آمد و از سن هفت سالگی تحت نظر و آموزش پدر به آموختن ویولون پرداخت و در سن ده سالگی همراه ارکستر باربد فرهنگ و هنر استان کردستان کنسرت هایی در تهران و شهرستان ها اجرا نموده و در همان ایام،ساز کمانچه را نیز در کنار ویولون فرا گرفت و اجرای قطعات استاد صبا را با کامنچه و ویولون نزد پدر آموخت.در سن 19 سالگی ادامه فعالیت نوازندگی خود را در گروه «عارف» و «شیدا» به سرپرستی محمدرضا لطفی،پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده پی گرفت.وی ردیف های موسیقی را نزد محمدرضا لطفی و پشنگ کامکار فرا گرفت.مشغلهء اصلی ذهن این نوازندهء جوان و اساس کوشایی او متوجه تکامل امکانات موسیقیایی و کشف امواج صوتی جدید برای ساز سنتی کمانچه بود.از آن جمله است:اجرای آثار استاد صبا با ساز کمانچه به همراهی سنتور و تنبک و همچنین کنسارتو برای کمانچه و ارکستر که حاصل کار مشترک او با ارصلان کامکار است.
          
7)اردوان کامکار:(سنتور)

اردوان کامکار در سال 1347 در شهر سنندج متولد شد،موسیقی را از همان اوان کودکی مثل برادرانش نزد پدر آموخت و ساز سنتور را انتخاب و با پشت کار و راهنمایی های بی دریغ پدر فرا گرفت.وی در سن 6 سالگی پیش از رفتن مدرسه وارد گروه نوجوانان فرهنگ و هنر سنندج شد و تا سال 1357 در آن گروه فعالیت داشت و در کنسرت ها و جشنواره های متعدد فرهنگی،هنری شرکت میکرد.پس از چندی برای ادامه ی کار به طور جدی تر در تهران سنتور نوازی را زیر نظر برادرش پشنگ ادامه میدهد و از طریق نوار کاست و رفت و آمد با دیگر استادان این ساز از سبک و سیاق آنان استفادهء شایانی میبرد.
اردوان به ردیف های موسیقی و حالت های نواختن و تکنیک موسیقی آوازی ایران تسلط کامل دارد.وی تا به حال قطعاتی برای سنتور تصنیف کرده که سبکی نوین دارند.
 به پایان آمد این مطلب حکایت همچنان باقی

به صد مطلب نشاید گفت وصل الحال مشتاقی